Wirus Lassa w Wielkiej Brytanii - czy choroba przenoszona przez szczury jest powodem do niepokoju?

Potencjalnie śmiertelna choroba została zidentyfikowana w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy od ponad 10 lat.

Dwóch pacjentów zostało zdiagnozowanych z gorączką Lassa w Anglii, potwierdziła brytyjska Agencja Bezpieczeństwa Zdrowia.

Przyjmuje się, że niebezpieczny wirus - który zazwyczaj przenosi się ze szczurów na ludzi - został przywieziony do kraju przez podróżnych przybywających z Afryki, gdzie występuje endemicznie od dziesięcioleci.

Niepokojące wieści oznaczają, że gorączka Lassa została odnotowana w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy od ponad dekady, a ostatni przypadek miał miejsce w 2009 roku.

Czym jest gorączka Lassa?

Gorączka Lassa to ostra choroba wywoływana przez wirusa Lassa, który należy do rodziny arenawirusów. Choroba, którą po raz pierwszy zidentyfikowano w 1969 roku, występuje na całym świecie, ale najczęściej występuje w populacjach Afryki Zachodniej.

Jak rozprzestrzenia się gorączka Lassa?

Wirus Lassa jest zwykle przenoszony na ludzi przez gryzonie, przy czym najbardziej znanym winowajcą są szczury. Szczur afrykański, znany również jako Mastomys natalensis, jest najczęściej kojarzony z Lassa. Ten gatunek gryzoni ma tendencję do produkowania dużych ilości młodych, które mogą kolonizować ludzkie osady i zwiększać ryzyko kontaktu między zwierzętami a ludźmi.

Szczury zazwyczaj przenoszą wirusa Lassa na ludzi poprzez swój mocz, kał lub materiały, z których zbudowane są ich gniazda. Ludzie mogą nieświadomie narazić się na zarażenie poprzez sprzątanie miejsc, w których przebywają zarażone szczury lub spożywanie żywności skażonej przez gryzonie. Wdychanie powietrza zawierającego wirusa lub dotykanie twarzy nieumytymi rękami również może prowadzić do zarażenia.

Czy ludzie mogą przenosić chorobę Lassa na innych ludzi?

Tak, ludzie mogą również przenosić wirusa Lassa między sobą. Zakażenie międzyludzkie jest najczęściej związane z placówkami klinicznymi lub opieki zdrowotnej, które nie są odpowiednio wyposażone w środki i procedury zapobiegania zakażeniom. Wirus może być również przenoszony przez zakażone płyny ustrojowe.

Po jakim czasie pojawiają się objawy choroby Lassa?

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) okres inkubacji gorączki Lassa wynosi od 2 do 21 dni.

Jakie są objawy gorączki Lassa?

Szacuje się, że 80% osób zakażonych wirusem Lassa nie wykazuje "obserwowalnych" objawów. Niestety, u pozostałych 20% rozwinie się gorączka Lassa - wieloukładowa choroba charakteryzująca się następującymi objawami:

• Gorączka
• Ból głowy
• Ból gardła
• Ból mięśni
• Ból w klatce piersiowej
• Nudności
• Wymioty
• Biegunka
• Kaszel
• Ból brzucha.

WHO ostrzega, że niektórzy pacjenci z Lassa doświadczają poważniejszych problemów, takich jak "obrzęk twarzy, płyn w jamie płucnej, krwawienie z ust, nosa, pochwy lub przewodu pokarmowego oraz niskie ciśnienie krwi". Głuchota występuje również u 25% wyleczonych pacjentów.

Objawy Lassa zwykle pojawiają się stopniowo, z gorączką i złym samopoczuciem najczęściej zgłaszanymi jako pierwsze czerwone flagi.

Wskaźnik śmiertelności wśród osób hospitalizowanych z powodu gorączki wynosi około 15%, podczas gdy ogólny wskaźnik śmiertelności wynosi 1%. Wczesna diagnoza i natychmiastowe leczenie mają kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ryzyka zgonu.

Jak wygląda leczenie gorączki Lassa?

Niestety, możliwości leczenia gorączki Lassa są bardzo ograniczone.

Obecnie nie ma dostępnej szczepionki chroniącej ludzi przed wirusem Lassa, ani żadnych zatwierdzonych leków do leczenia zakażonych pacjentów. Lek przeciwwirusowy rybawiryna okazał się pomocny w łagodzeniu objawów, jeśli jest przyjmowany we wczesnych stadiach choroby, ale nie udowodniono, że jest ogólnie skutecznym lekiem.

Organy ds. zdrowia wezwały społeczeństwo do praktykowania metod zapobiegania poprzez priorytetowe traktowanie "higieny społeczności". WHO zaleciła populacjom, w których Mastomys natalensis występuje endemicznie, przechowywanie żywności w pojemnikach odpornych na gryzonie, wyrzucanie śmieci z dala od domu i utrzymywanie czystości w gospodarstwach domowych. Organizacja zaleciła również trzymanie kotów, jeśli to możliwe, które pomogą utrzymać populację gryzoni na niskim poziomie.

Czy należy obawiać się zachorowania na gorączkę Lassa w Wielkiej Brytanii?

Według dr Susan Hopkins, głównego doradcy medycznego w UKHSA, ryzyko zarażenia się gorączką Lassa w Wielkiej Brytanii pozostaje "bardzo niskie".

"Przypadki gorączki Lassa są rzadkie w Wielkiej Brytanii i nie rozprzestrzenia się ona łatwo między ludźmi" - powiedziała.

Przyjmuje się, że spośród dwóch pacjentów, u których w tym tygodniu zdiagnozowano gorączkę Lassa w Wielkiej Brytanii, jeden w pełni wyzdrowiał. Drugi jest obecnie objęty specjalistyczną opieką w Royal Free London NHS Foundation Trust.